یکی از راه‌های آشنایی با فرد مقابل، شناخت خانواده اوست. یکی از بهترین روش‌ها برای شناخت فرد مشاهده‌ی اوست، زمانی که با خانواده خود در تعامل است. نحوه‌ی برخورد فرد با اعضای خانواده و پدر و مادر، شاخصی از رفتار آینده‌ی او در یک ارتباط صمیمانه است. نوع برخورد و رفتار فرد در خانواده اطلاعات بسیار زیادی به ما می‌دهد تا پیش بینی کنیم که بعد از ازدواج این فرد چگونه برخورد خواهد کرد زیرا الگوی رفتاری با خانواده احتمالاً به رابطه با همسر تسری پیدا خواهد کرد.

آشنایی تنها در تعامل دونفره به دست نمی‌آید، بلکه ما می‌توانیم از نظر دیگران، دوستان و والدین، خصوصاً والد هم‌جنس  برای شناخت بهتر فرد مقابل سود جوییم. زیرا ازدواج در دو سطح انجام می‌شود. سطح خانوادگی و سطح فرد. وقتی خانواده برای ازدواج فرزندی تصمیم می‌گیرد، به مسائلی توجه دارد که  فرد کمتر به آن‌ها توجه دارد و زمانی که خود فرد برای ازدواج تصمیم می‌گیرد به مسائلی دیگر توجه دارد که خانواده کمتر به آن‌ها توجه می‌کند. معمولاً معیارهای خانواده، ارزش‌ها، اصالت مسائل منطقی ازدواج است اما فرد به جذابیت‌ها، علاقه، عشق و موارد بین فردی توجه دارد. ازدواجی موفق است که منطق و عشق باهم تداخل کند. اگر یک ازدواج فقط عاقلانه و منطقی باشد، ازدواج مناسبی نیست. ازدواجی مناسب است که منطق و عشق یا به عبارتی، عقل و عشق باهم حضور داشته باشند و فرد نماد ازدواج عاقلانه و عاشقانه باشد. بنابراین تصمیم خانواده در کنار تصمیم فرد بسیار اهمیت دارد. هدف هرکدام از این دو سطح تصمیم گیری زیان‌های زیادی را می‌تواند موجب شود. بنابراین شناخت خانواده‌ها از یکدیگر، حضور خانواده‌ها و اطلاع خانواده‌ها در کنار شناخت افراد از یکدیگر موجبات ازدواج موفق است.

بنابراین خواستگاری که یک سنت قدیمی برای ازدواج است منجر به آشنایی و شناخت خانواده‌ها می‌شود. اما امروزه به نظر می‌رسد این سنت با مشکل مواجه شده است. برخی از جوانان فرایند آشنایی را طی می‌کنند و برای رسمی شدن آشنایی از خواستگاری استفاده می‌کنند و برخی دیگر که جلسات خواستگاری را محدود می‌دانند، سعی می‌کنند تعداد جلسات را افزایش دهند. خواستگاری از آن جهت که هم دختر و پسر و هم  خانواده‌ها درگیر فرایند آشنایی می‌کند، سنت بسیار باارزشی است اما از آنجا که محدودیت زمانی دارد باعث می‌شود که در امر ازدواج تعجیل و شتاب پیش آید و دختر و پسر مجبور شوند هرچه سریع‌تر تصمیم بگیرند. معمولاً جلسات اول به آشنایی خانواده‌ها اختصاص دارد و در جلسات بعدی خانواده‌ها به دختر و پسر اجازه می‌دهند تا از طریق تلفن و یا حضوری صحبت و تبادل نظر کنند.

این شیوه‌ی اخیر می‌تواند محدودیت‌های خواستگاری را تا حدی برطرف کند. در صورتی که خواستگاری بخواهد با شیوه سنتی و در چند جلسه انجام شود، آشنایی دختر و پسر طبیعتاً به‌خوبی انجام نمی‌شود. هرچند بسیاری از خواستگاری‌ها بیشتر از یکی دو جلسه ادامه پیدا نمی‌کند، اما در موارد جدی که افراد متمایل به ازدواج می‌شوند لازم است خواستگاری با انعطاف بیشتری ادامه پیدا کند. در مواردی که امکان ازدواج هست هرچه خواستگاری از نظر زمانی انعطاف‌پذیرتر باشد افراد بیشتر و بهتر با یکدیگر آشنا خواهند شد.

مسئله مهم در مورد آشنایی دو نفر که قرار است ازدواج کنند، چگونگی نحوه‌ی آشنایی است تا بتوانند بر مبنای آن تصمیم گیری کنند. اینکه افراد در روند آشنایی با یکدیگر چه بگویند؟ چه سوا لاتی بپرسند و چگونه بپرسند؟ به‌طور کلی دو نوع روش برای آشنایی وجود دارد یکی روش مصاحبه و دیگری روش خود افشایی است. شیوه مصاحبه خاص آشنایی یک فرد فرادست با یک فرد فرودست است. در این شیوه‌ی فرد سؤال می‌پرسد و فرد دیگر پاسخ می‌دهد. شیوه آشنایی مدیر  برای استخدام نیروی کارمندان، شیوه مصاحبه است.

روش خود افشایی به این ترتیب است که هردو نفر از خود میگویند و خود را برای دیگری افشا می‌کنند. در این روش دو نفر با جایگاه برابر، باهم آشنا می‌شوند و هیچ برتری بین آن‌ها مشاهده نمی‌شود. روش خود افشایی روش آشنایی دوطرفه و متقابل است که منجر به آشنایی بیشتر هر دو نفر از دیگری خواهد شد. در ازدواج هردو شیوه استفاده می‌شود. گاهی در ازدواج یک طرف خود را فرودست می‌پندارد بنابراین تنها به سؤالات طرف مقابل پاسخ  می‌دهد و کمتر به خود حق می‌دهد که از طرف مقابل سؤال بپرسد. اما در یک رابطه برابر و دوطرفه از روش خود افشایی استفاده می‌شود که هردو طرف از خود می‌گویند و انتظار دارند که فرد مقابل نیز افکار، نگرش و باورهای خود را در همان زمینه افشا کند.

در روش خود افشایی افراد ابتدا خود را معرفی کرده و از زمینه و خانواده خود میگویند و تا حدی خود را افشا می‌کنند. و از طرف مقابل می‌خواهند که در همان محدوده خود را افشا کند. خود افشایی بهتر است طولانی و بی‌حد و مرز نباشد و باید در یک فرصت محدود درباره یک موضوع خاص باشد و با یک موضوع ساده شروع شود و در طول زمان گسترش یابد. پس از معرفی کوتاه خود و خانواده افراد آمادگی این را پیدا می‌کنند که وارد گفت و گوهای موضوعی شوند. شیوه‌ی گفت . گو در مورد هر موضوعی باهمان روش خود افشایی انجام می‌شود. من از خودم میگویم و تو نیز از خودت میگویی. من از آنچه فکر می‌کنم میگویم و تو نیز از آنچه فکر می‌کنی. اگر سؤالی در حین گفت و گو پیش امد در همان جا سؤال را بپرسید. در این روش پرسش در بین خود افشایی‌ها انجام خواهد شد و هیچ‌گاه در این شیوه، گفت و گو را با پرسش از طرف مقابل آغاز نمی‌کنیم . در این روش همیشه ابتدا از خود میگوییم. اگر در حین خود افشایی مطلبی مبهم بود، برای رفع ابهام سؤال می‌پرسیم و از پرسیدن سؤال دریغ نمی‌کنیم.

در گفت و گوها برای آشنایی جهت ازدواج موضوعات اساسی وجود دارد که درباره تک‌تک آن‌ها باید صحبت شود و نظرات هردو طرف مبادله شود. زیرا با توجه به درصد تفاهم دونفره در خصوص موضوعات مطرح، پیش بینی طلاق آن دو  در آینده امکان پذیر است. این موضوعات مهم و مورد بحث به این قرار است: ۱-سرگرمی و علایق ۲-باورها و ارزش‌های دینی ۳-باورها و اصول اخلاقی ۴-دوستان ۵-اهداف رشد و پیشرفت شخصی ۶- خویشاوندان ۷-رابطه با همسر ۸- خانواده خود و خانواده همسر ۹- حل اختلافات ۱۰- مسائل مالی و پول ۱۱-خواسته‌ها و توقعات ۱۲- رویارویی با هیجان ۱۳- وظایف زن و مرد در خانه ۱۴-فرزند و تربیت فرزندان ۱۵- موضوعات جنسی بنابراین در آشنایی و گفت‌وگوهای بین دو طرف موضوعات ذکر شده به‌تفصیل و باید مورد بحث قرار گیرند تا شناخت از دو طرف نسبت به هم حاصل شود.